Lanceerdag DRRA, Fly to the Sky-3, blog 1 van 2
- De FttS-3 lanceerdag in Almere-Hout, op de negende juli, was stukken beter dan ik had verwacht. Er waren weer heel wat mooie lanceringen en het weer liet zich van zijn goede kant zien. Waar de weersverwachting toch flinke wind voorspelde met uitschieters tot dik in de vier beaufort, bleef het bij een enkele uitschieter onderin de vier beaufort en was het grotendeels echt prima lanceerweer. In de hogere luchtlagen was het wel winderiger. De deelnemers moesten voor de modellen die hoger gingen toch wel een wandelingetje maken. Maar op een enkel model na, bleef alles binnen het terrein.
Met veertien lanceerders, was er een leuke, enthousiaste groep deelnemers, waaronder een enkeling die we lang niet meer gezien hadden en twee nieuwe leden.
Leuk! En welkom bij de DRRA!
In totaal zijn er 45 modelraketten gelanceerd, variërend van een minimotor A10/A3, tot een G68 Skidmark. Zo ging er, gemiddeld, iedere kleine zeven minuten een model de lucht in.
Op de foto hieronder lanceert Jeroen met succes zijn Estes Super Alpha raket. De gebruikte motor is een Estes C6-5.
Bekijk info over de Super Alpha
Ben was ook aanwezig met onder andere zijn SC10 model. Dit is een kort en dik model. Deze keer aangedreven door een CTI PRO29-2G 108G68 White motor. Het staartstuk is uitwisselbaar. Zo kunnen meerdere motor configuraties gebruikt worden.
Hier prepareert Ben de elektronica unit van zijn SC10 model die de parachute uitstoot.
Het elektronische systeem heeft zijn dienst al dik bewezen. Eerst wordt een kleine loodsparachute uitgestoten en op 100 meter boven de grond een tweede grotere parachute. De loodsparachute remt het model, op de grotere hoogte, enigszins af, maar staat het model toe om snel af te dalen. Waarna de hoofdparachute, dichter bij de grond, het model voldoende afremt, om schade te voorkomen.
Hieronder de EARS-2 van Ben, met een CTI PRO38-1G 117G69 Skidmark motor. De Skidmark motor is er één met vonken, rook en een hoop lawaai, altijd leuk om te zien, maar ook best wel heftig vergeleken met de andere gebruikte motoren.
Maar ja, het is dan ook een flinke jongen.
Een close-up van de Heatseeker, gebouwd door Jeroen. Dit is een model met veel plastic voorgevormde onderdelen, naast de gebruikelijke modelraket onderdelen. Veel decals. Best een juweeltje.
op deze close-up is de aansluiting van de controller draden goed te zien.
Frank sluit de draden van de lanceerbediening aan op zijn Hijax model. Deze raket werd gelanceerd met een A8-3 motor.
Normaliter is het model langer(51cm) en bestaat het bovenste deel uit een transparante payloadbuis. Het is een Estes E2X model, wat inhoud dat er veel plastic onderdelen bij zitten(motorhuis, lanceerbuisjes en vinnen) en dat het model snel te bouwen is.
Bert deed een poging met een Master Rocketeer certificeringsvlucht. Het lukte niet om gemakkelijk uit de startblokken te komen. Er waren meerdere pogingen nodig, alvorens het model het platform wilde verlaten.
Dit is de EABS/EARS modelraket (EABS = Elektro Activatie Bergings Systeem). Het is één van de lanceringen uit het tweede deel van de MR certificering.
Het model heeft twee parachutes, één met elektronische hoogtemeter timer uitstoot. De ander op de motoruitstoot, als backup, mocht het elektrische systeem niet werken.
Uiteindelijk werd, na wat onderzoek, de vlucht afgekeurd voor de certificering(dus nog een keer uitvoeren), omdat niet kon worden vastgesteld of het systeem werkte. De uitstoot van het elektrische systeem en die van de motor lagen zo dicht bij elkaar dat de juiste werking, eerst de elektronische versie en daarna pas de motor uitstoot als backup, niet kon worden waargenomen. Beide systemen hebben waarschijnlijk wel gewerkt.
's Middags werden we toch nog even overvallen door een kleine regenbui. Niet veel meer dan wat gespetter in eerste instantie. Snel de mobiele telefoon controleren. Lang leve de dataverbinding. Om te zien of er nog meer onheil, in de vorm van neerslag, op ons afkomt. En ja, over een half uur een nog wat grotere bui en daarna droog. Nou, we moesten even schuilen, maar na een kleine vijftien minuten begon het al weer op te klaren. De wind was zelfs beter als vóór de bui.
Dus tijd om mijn eigen US Army Patriot 50MrNL tevoorschijn te halen en deze te prepareren met een D9-5 composiet motor. Dit model vliegt altijd perfect in een mooie rechte lijn de lucht in!
Hiermee werd deze dag succesvol afgesloten. Er moest nog wel even een stukje gewandeld worden om hem weer op te halen!
In de volgende Blog over deze dag nog een aantal interessante foto´s.
